Als nieuwbakken puppy-eigenaar zit je op een roze wolk. Een roze wolk die wij als gedragsdeskundige proberen wat in te kleuren. Ons doel daarbij is niet ervoor zorgen dat jij geen pup meer wilt. Maar wel dat je meekrijgt wat voor verantwoordelijkheid je op je neemt met een pup in huis. En dat een pup een levend wezen is met zijn eigen behoeften en emoties. Want een puppy is niet alleen maar leuk en gezellig. Het kent ook een ‘donkere’ kant.
En over kanten gesproken; nog een andere kant is dat wij als hondenschool eigenaren zoveel mogelijk naar de positieve kant van het opvoeden willen sturen. Die positieve opvoeding bestaat met name uit het belonen van gedrag dat je vaker wilt zien.
Belonen met lekkers, spel, contact of iets uit de omgeving wat de hond heel erg leuk vindt. Nog een heel belangrijk onderdeel uit de positieve opvoeding is de vertrouwensband die je met je pup opbouwt. Want een goede relatie is gebaseerd op vertrouwen.
Dat vertrouwen bouw je op door ervoor te zorgen dat jouw pup alleen maar prettige ervaringen met jou heeft. Dat wil zeggen; aangename handelingen. Geen onaangename zoals straffen en corrigeren. Hard aan de lijn terugtrekken. Niets uit de bek halen. Niet schreeuwen, duwen en trekken aan je pup. Niet pushen en je pup juist de tijd te geven die hij nodig heeft om zich te ontwikkelen. Die onaangename handelingen zorgen er namelijk voor dat puplief het minder leuk gaat vinden bij jou in de buurt. Met aangename handelingen ben jij zijn veilige haven. En wanneer jij een veilige haven voor jouw pup bent heb je een stevige fundering gelegd voor de gehoorzaamheid van jouw hond.
Dat is de kennis van tegenwoordig. Sterk onderbouwd met de nodige onderzoeken.
En daar komt het conflict en tegelijkertijd een bekentenis van een hondeneigenaar die ook een gediplomeerd gedragstherapeut is…..
Want hoe moeilijk is het… om altijd positief te blijven? Hoe moeilijk is het om niet boos of gefrustreerd te raken? Hoe lastig is het om lief, toegankelijk, alert en zacht te blijven wanneer je met het verkeerde been uit bed bent gestapt? Of wanneer je even genoeg problemen aan je hoofd hebt? Of wanneer je 10 bordjes tegelijk probeert hoog te houden? Heel moeilijk!
Pups (volwassen exemplaren ook) doen namelijk dingen die wij mensen niet altijd even aangenaam of fris vinden. En toch zijn het hele hondse gedragingen. Dat wil niet zeggen dat je dat zomaar langs je neer kan leggen.
Voorbeelden?
Riv is het jongste telgje bij De Lijn. En Riv moet nog heel veel leren. Daar is hij pup voor. Ook Riv heeft zijn eigenaardigheden, die passen bij een puppy.
Zo zagen wij bijvoorbeeld in het nest al dat hij een veelvraat is. Hij eet letterlijk alles wat ook maar een beetje naar eten ruikt op. Hij struint grasvelden af op zoek naar eten. Dode vogels, stukjes brood achtergelaten door parkbezoekers, over de schutting gegooid bbq vlees, wikkelpapiertjes van snoep en jawel; hondenpoep.
Niet zomaar hondenpoep. Nee hij zoekt ze nauwkeurig uit. We besparen je de details. Het heeft niets met zijn voeding te maken. Die is nauwkeurig uitgezocht en uitgeprobeerd. Hij vindt sommige drollen gewoon écht lekker. Heel vaak kunnen we hem daar wel uit krijgen door te zorgen dat hij een signaal kent waardoor hij gelijk naar ons toekomt. Dan stopt hij waar hij mee bezig is, rent naar ons (aangelijnd en los van de lijn) en dan volgt er iets super lekkers of super leuks bij ons. Maar… we zijn ook wel eens te laat. Want een veelvraat eet niet alleen alles, hij eet het ook nog eens heel erg snel!
Wandelen aan de lijn gaat aardig goed. Wanneer je 1 op 1 met hem bent. Keurig netjes en naast je. Hij schiet soms van links naar rechts, maar over het algemeen loopt hij keurig netjes mee en trekt niet aan de lijn. Loop je met meerdere, dan heeft hij daar moeite mee en schiet van voor naar achter en van links naar rechts (je kent het liedje?). En trekt op sommige stukken enorm aan de lijn.
Staat er eten op tafel? Dan moet je oppassen. Hij weet namelijk nog niet dat dat NIET voor hem is. Hij zal dan ook, sneller dan dat je met je ogen kunt knipperen, het eten van tafel pikken.
Al deze dingen zijn heel normaal voor pups, jonge honden en in sommige gevallen zelfs volwassen honden. Het geeft simpelweg aan dat de hond nog niet weet wat er wél van hem verwacht wordt. En dat wij daar de juiste tijd, energie, oefening en geduld in moeten steken die de specifieke hond nodig heeft. Dat zegt de deskundige in ons….
De puppy-eigenaar in ons zegt op slechte dagen wel eens:
- ‘Pffffffffffffffffff wéér iets in zijn bek! Hij eet echt alles!’
- ‘Loop nou toch eens aan één kant en trek niet zo aan de lijn’
- ‘Niet in mijn kuiten happen!’
- ‘Blijf van mijn eten af’
- ‘Ga eens weg, ga slapen jij’
- ‘Laat je zus met rust!’ (Nee, geen Flodder, Riv heeft een ‘zus’ Nina en Nina vindt Riv iets te druk)
Met als gevolg dat je soms toch iets doet wat je liever niet wilt doen:
- Iets uit de bek halen in een reflex (vooral kippenbotjes!)
- Pup wegduwen van het eten op tafel in een reflex
- Je pup in een reflex wegtrekken aan de lijn van die ene drol
- Pup oppakken en in de kamerkennel zetten. En later pas die gevulde kong geven waardoor het toch nog als een straf ervaren wordt door de hond.
- Hard “nee” of “Uh!” roepen omdat hij keihard in je kuit bijt omdat hij moe is of overprikkeld
Heus… Je kunt het nog zo goed weten. Doen is een ander verhaal. Want soms reageer je in een reflex. En soms heeft je emotie de overhand. En kun je iets minder helder nadenken over de gevolgen van jouw handelingen. Ben je daardoor een slechte eigenaar? Heb je daardoor geen kennis over hoe het beter zou kunnen? Nee. Het maakt je mens.
Geef toe aan die ene slechte dag. Vergeef het jezelf als je het eens een keer ‘niet volgens het boekje doet’. De vraag is; hoe doe je het de volgende keer 😊…
Reactie schrijven
Daniëlle van Zon (dinsdag, 28 april 2020 20:10)
Mooi geschreven en herkenbaar voor iedereen die intensief volgens het boekje werkt met zijn hond denk ik. En gelukkig maar dat jij ook maar mens bent �
Jany Geldof (dinsdag, 28 april 2020 21:30)
Dankjewel x