· 

Waarom de "Hij doet niets hoor" eigenaar gevaarlijk is.

Ja, die bestaan echt. Jij bent ze vast wel eens tegengekomen. Of misschien ben je zelf wel een HDNH-eigenaar. Lees dan even dit artikel uit, ook al heb je nu sterk de neiging om het naast je neer te leggen.

 

De ‘hij-doet-niets-hoor’ eigenaren zijn in de meerderheid. Dat is een feit. En daar waar er een meerderheid is, is er ook een minderheid. En deze eigenaren werken zich iedere dag het zweet op de rug om hun hond door alle drukte en HDNH-honden heen te loodsen. Een ondankbare en lastige taak die veel energie kost. Waarom je ze vaak zo moeilijk ziet doen met hun hond? Omdat ze hun hond willen behoeden voor vervelende ervaringen. Want vervelende ervaringen lokken reacties uit en deze reacties moet je weer afleren. En eerlijk is eerlijk: vaak zijn deze eigenaren ook wel een beetje overbezorgd en proberen ze het vaak erg goed te doen voor hun hond. 

De HDNH-eigenaren zijn er heilig van overtuigd dat hun hond ook daadwerkelijk niets doet. Dat maakt een gesprek juist zo lastig. Meestal is een gesprek ook niet mogelijk want de HDNH-eigenaar snapt oprecht niet waar je het over hebt, en de andere eigenaar die hem erop aanspreekt zit al in zijn irritatie. Dus dan wordt het geen gesprek maar een discussie die rap eindigt in een scheldpartij. 

Waarom zijn er zoveel HDNH-eigenaren?

 

Omdat mensen zo in elkaar zitten. De meeste eigenaren willen namelijk helemaal niet weten dat hun hond kan bijten. Of door zijn gedrag een andere hond kan aanzetten tot bijten. Want natuurlijk kan elke hond bijten, maar de eigen hond doet zoiets niet. Je wilt niet weten dat er 75.000 bijtincidenten per jaar zijn in Nederland. Bij kinderen nog wel! In theorie betekent dat  dat de eigen hond ook de kinderen kan bijten. Daar moet je als ouder toch niet aan denken….. en dus doe je dat vervolgens ook niet. Zo kan iedereen rustig slapen en hoef je ook geen extra maatregelen te treffen. Want zodra je je realiseert dat de hond wél kan bijten, betekent dat ook meteen een hele verantwoordelijkheid voor jou als eigenaar om ervoor te zorgen dat de omstandigheden zodanig zijn dat de hond zich niet genoodzaakt voelt om te bijten. Dan is er dus werk aan de winkel.

 

Iedereen heeft het tegenwoordig stapeldruk. Dan ga je zuinig om met jouw tijd en energie . Ook dat is normaal menselijk gedrag. Stilstaan bij een potentiële bijter heeft dan geen prioriteit. Liever ontken je dat die mogelijkheid bestaat. Dat leeft makkelijker. Want zo’n roze wolk ligt natuurlijk wel heel lekker.

 

De HDNH-eigenaar begint tijdens de puppycursus glazig te kijken als de instructeur uitleg geeft over de persoonlijke zone en stresssignalen van de hond. Boeien…… Die hond moet gewoon luisteren naar zijn commando’s, mag dankbaar zijn voor zijn eten en drinken en moet zich alles laten welgevallen door de kinderen. Alle informatie over die persoonlijke zone c.a. zie je als instructeur afketsen op een muur van desinteresse. 

 

Maar de belangrijkste eigenschap van de HDNH-eigenaar is gebrek aan zelfkennis. En zelfkennis begint met je als mens te realiseren dat je niet overal verstand van hebt. Dat geeft helemaal niets. Je kunt niet alles weten toch?! Dat doe ik ook niet.

 

Maar als je een Ferrari aanschaft en je wilt er mee de weg op, is het toch wel handig als je al een tijdje je rijbewijs hebt en kunt anticiperen op wat er in het verkeer gebeurt. En als je de Kilimanjaro wilt beklimmen, moet je toch inzicht hebben in hoe bijvoorbeeld je eigen lichamelijke conditie is. Lijkt me wel handig als je zo’n zware tocht wilt overleven.

 

Vertaald naar honden betekent dit dat je voor jezelf eens moet afvragen of jouw kennis van honden écht wel zo groot is of dat je nog kunt bijleren? Het geeft echt niet als je niet alles van honden weet, maar sta in ieder geval open om te leren en steek je kop niet in het zand. Of denk je nu echt dat andere eigenaren op straat voor de lol boos worden op jouw hond als hij op hun hond komt afgestormd? Dat moet toch ergens vandaan komen?

 

Weten dat je dingen niet weet is de eerste stap naar leren. En als je leert, doe jij jouw hond daar een heel groot plezier mee. Misschien red jij daarmee wel het leven van jouw hond. Want áls je de juiste kennis hebt, kun je hem behoeden voor heel veel vervelende dingen en misschien wel voor een bijtincident met slechte afloop. Dan hoef je straks niet te zeggen: “dat doet hij anders nooit….”.

 

Geef je hond een dikke knuffel van me.

Reactie schrijven

Commentaren: 2
  • #1

    Ruud Clerkx (vrijdag, 28 juni 2019 18:02)

    Schrijf je dit zelf? Ik kan er wel om lachen. Zo herkenbaar. Vooral alinea over het overbezorgd, en de kop in het zand mentaliteit en over.... Ja top artikel

  • #2

    Suzanne Heukels (vrijdag, 28 juni 2019 18:04)

    Hoi Ruud, leuk om jouw reactie te ontvangen! En ja..... ik heb het helemaal zelf geschreven :).