· 

Hij heeft altijd iets te vertellen

 

Sinds juli 2016 zijn mijn man en ik (Marcia) de gelukkige eigenaren van onze hond Mickey, een American Bully van 3 jaar. Mickey was 4 maanden oud toen hij te koop werd aangeboden op Marktplaats. Eén van de honden van de vroegere eigenaar accepteerde Mickey niet. Cyril en ik hadden met elkaar afgesproken alleen te gaan kijken. Dat is niet gelukt, diezelfde dag hebben we hem mee naar huis genomen.

 

Bewuste keuze

Ik ben een doorzetter en ga moeilijke dingen niet uit de weg. Het kopen van een hoog-risico hond was dan ook een bewuste keuze. Wat een hoog-risico hond o.a. definieert is dat zij minder waarschuwingssignalen (agressieladder), of de opbouw hiervan, tonen voordat zij bijten. Maar ook fysieke eigenschappen zoals gewicht, bouw, kaakgrootte en de bijtstijl bepalen of een ras valt onder deze classificatie. 

Precies hierom én de discussie die een hoog-risico hond met zich mee brengt, maakte dat ik Mickey volledig onder controle wilde hebben. Om dit te bereiken moest hij niet alleen gehoorzamen, maar moest ik ook de lichaamstaal van een hond begrijpen.

 

Ik volgde cursussen over de communicatie van een hond en schreef me in bij Hondenschool de Lijn. Ik startte met Mickey in het puberklasje van Jany. In de lessen deed Mickey het super goed. Hij vond het ontzettend leuk om met zijn baasje aan het werk te zijn.

 

Tijdens de uitleg bleef hij rustig op zijn matje liggen en met de oefeningen was hij gefocust op mij. Tegelijkertijd werd Mickey omgeven door andere honden, wat belangrijk was voor de socialisatie van Mickey.  Voordat we het wisten waren er 10 weken voorbij.

Ik negeerde mijn grote vriend

Met alleen een pubercursus was ik er niet. Daarnaast was het veel te leuk om met Mickey aan het werk te zijn. Ik schreef me in voor de vervolgcursus Basis-1 bij Suzanne. Enthousiast begon ik aan de lessen. Maar halverwege de cursus veranderde er iets. Na 30 minuten oefenen klampte Mickey zich vast aan mijn been en begon tegen me aan te rijden. Ik schaamde me dood! Iedereen om me heen is met de oefeningen bezig en ik sleep met een oversekste hond van 30 kilo aan mijn been over het veld! 

 

Ik raakte gefrustreerd en begon te mopperen. Ik wilde graag met alle oefeningen meedoen en het liefst perfect. Suzanne’s reactie: ‘Gooi wat lekkers in het gras, laat Mickey maar even snuffelen.’. Ik begreep er niets van. Waarom moest ik Mickey wat lekkers geven? Hij deed het toch helemaal niet goed?!

Maar rijgedrag kan diverse redenen hebben en heeft, in tegenstelling tot wat mensen vaak denken, meestal niets met seks te maken. Bij Mickey had het te maken met spanning. Ik dacht alleen mezelf druk op te leggen door het goed willen uitvoeren van de oefeningen. Maar onbewust legde ik Mickey ook deze druk op. Dus naast de prikkels van de les moest Mickey ook nog eens dealen met mijn emoties. Door op hem te mopperen voegde ik nog extra spanning toe aan de situatie. 

 

Door te rijden op mijn been probeerde Mickey mij op zijn manier te vertellen: ‘Vrouwtje ik heb stress en jij bent gestresst, haal me uit deze situatie!’. Door mijn perfectionisme vergat ik te luisteren naar Mickey.

 

Dit was confronterend en verdrietig. In de lessen die volgden deed ik mijn best naar Mickey te luisteren en zag ik dat hij eigenlijk de hele dag door met mij communiceert. Door niet meer gefocust te zijn op presteren en door op tijd pauze te nemen, ging het beter.

Deze keer luisterde ik wel!

In de vervolgcursus FUN bleken groepslessen alsnog te spannend. De opwinding die een groep honden met zich meebrengt in combinatie met de oefeningen waren voor Mickey te veel prikkels. Het stoppen met de lessen voelde als falen, maar ik moest accepteren dat het voor Mickey te veel gevraagd was. Ik wilde graag met Mickey blijven werken, maar dan wel op een manier die bij hem paste. 

 

Ik besloot privélessen te nemen. Suzanne liet me zien hoeveel je simpelweg thuis kunt oefenen. Daarnaast konden we ons richten op specifieke situaties waarin het als eigenaar van dit type ras belangrijk is om volledige controle te hebben.

 

Afgelopen weekend heb ik Mickey opgehaald bij het pension waar hij verblijft wanneer wij op vakantie zijn. De feedback die we kregen was: ‘Mickey luistert goed, loopt rustig langs de hokken van andere honden, hij is erg speels, we zien hem graag terug. Ik ben trots en Hondenschool de Lijn dankbaar dat zij een uitdaging niet uit de weg gaan.

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0